Izabela - Jest to hiszpańska wersja imienia Isabel; (Jezabel), która pochodzi od hebrajskiego zwrotu eliszebeth ("Bóg mą przysięgą"). W Polsce imię to pojawiło się razem z wpływami francuskimi. Stało się wówczas tak modne, że Elżbiety nazywano Izabelami.
Wiktor - Imię pochodzenia łacińskiego, wywodzi się od słowa „victor” oznaczającego zwycięstwo. W mitologii rzymskiej Victoria była boginią zwycięstwa i potęgi Rzymian.
Franciszek – imię męskie wywodzące się z włoskiego określenia francesco oznaczające 'Francuza, Francuzika', jakim kupiec Piotr Bernardone (ojciec św. Franciszka z Asyżu) nazwał swego syna Jana, kiedy wrócił z Francji.
Amelia - Jest to imię, które pochodzi od starogermańskiego słowa amel,amal - "pracowity, niezmordowany". W Polsce pojawiło się w XIV wieku. Szczególnie popularne było w epoce romantyzmu.
Karol – imię męskie pochodzenia frankijskiego oznaczające człowieka mężnego lub wojownika. Staroskandynawskie znaczenie – „człowiek, mąż”. Imię jest również rozpowszechnione w krajach latynoskich.
Kasjan – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od nazwiska rodu rzymskiego Cassianus. Imię to nosiło około dwunastu świętych i błogosławionych. Kasjan obchodzi imieniny 13 marca, 26 marca, 4 maja, 23 lipca, 5 sierpnia,7 sierpnia, 13 sierpnia i 3 grudnia.
Mikołaj - (gr. Nikólaos (Nikólassos), od nike + laos (lassos), tj. zwycięstwo + lud; to samo znaczenie ma imię Nikodem, od nike + demos) – imię męskie pochodzenia greckiego.
Artur – imię męskie pochodzenia celtyckiego. Powstało ze złożenia dwóch wyrazów wywodzących się z języków celtyckich: Art – niedźwiedź, ur – młody, piękny, kwitnący. Podstawę imienia może także stanowić celtyckie słowo ard – wysoki, szlachetny.
Gabryś - Wywodzi się od hebrajskiego słowa oznaczającego „mąż boży”. Imię jednego z archaniołów, który zwiastował Najśw. Pannie Marii a jeszcze wcześniej przepowiedział Zachariaszowi narodziny jego syna – Jana Chrzciciela. Według islamu to Gabriel (Dżibril) podyktował Koran prorokowi Mahometowi.
Kinga – imię żeńskie, pochodzenia węgierskiego, powstałe jako zdrobniała forma imienia Kunegunda. Wśród imion nadawanych nowo narodzonym dzieciom, Kinga w 2009 r. zajmowała 23. miejsce w grupie imion żeńskich.
Nikola – imię żeńskie, współcześnie sprowadzony do języka polskiego żeński odpowiednik imienia Mikołaj. Pochodzi od greckich słów Nikos – zwycięstwo i laos oznaczającego ludzie.
Natalia (łac. Dies Natalis Domini, tj. w dniu urodzin Pana Jezusa Chrystusa) – imię żeńskie wywodzące się od męskiego imienia Natalis. W Polsce to imię jest poświadczane w formie Natalia w XIV wieku.
Wanessa – żeńskie imię pochodzenia literackiego, stworzone przez irlandzkiego pisarza Jonathana Swifta od pierwszych sylab imienia i nazwiska jego przyjaciółki Esther Vanhomrigh. Nie ma męskiego odpowiednika. W Polsce imię zostało nadane po raz pierwszy w latach 60. XX wieku.
Estera – imię żeńskie pochodzenia biblijnego. Nosiła je główna bohaterka Księgi Estery (hebr. Ester, אֶסְתֵּר). Imię to wywodzi się od słowa staroperskiego setarah oznaczającego „gwiazda”.
Martyna – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego od męskiego imienia Marcin (łac. Martinus, 'należący do Marsa').
Maksymilian – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa maximus oznaczającego "największy" oraz nazwiska rzymskiego rodu Emiliuszów. Żeńskie odpowiedniki tego imienia to Maksymiliana i Maksymilianna.
Dominik – imię męskie pochodzenia łacińskiego. Wywodzi się od słowa dominicus oznaczającego „Pański”, „należący do Boga”. Jego żeńskim odpowiednikiem jest Dominika.
Lena – imię żeńskie, popularne w krajach słowiańskich i skandynawskich; usamodzielnione zdrobnienie od greckiego Ἑλένη (pol. Helena) lub Μαγδαληνή (pol. Magdalena). W Polsce forma o brzmieniu Lena jest notowana od 1418 roku, jako pochodna żeńska imienia Helena lub męska – Lenarda (może także Lenida, Leona).
Wiktoria – imię żeńskie pochodzenia łacińskiego (łac. victoria – zwycięstwo). W mitologii rzymskiej nosiła je rzymska bogini zwycięstwa i chwały. Męskim odpowiednikiem jest Wiktor.
Szymon (hebr. שמעון Szim'on, lub שִׁמְעוֹן Szime'on, „Jahwe wysłuchał”) – imię męskie pochodzenia hebrajskiego, biblijnego. Początkowo stosowana w polskich przekładach Biblii forma tego imienia Symeon to rzadziej dziś używana forma, bardziej rozpowszechniona na Wschodzie.
Oliwier – imię męskie pochodzenia normandzkiego. Wywodzi się od zniekształconego słowa Alfihar oznaczającego „armia elfów”. Z czasem wymowa imienia została zmieniona i zaczęto je wiązać z łacińskim oliva oznaczającym „drzewo oliwne”. W średniowieczu przybierało ono w Polsce formy Oliwir, Olwir, Olwer.
Agata – imię żeńskie, pochodzące od przymiotnika ze starożytnej greki αγαθος (dobry, por. Mt 25,23: "ευ δουλε αγαθε και πιστε" - „Dobrze, sługo dobry i wierny!”), w Polsce znane od XIII wieku.
Lev – imię męskie będące obcojęzyczną wersją imienia Leon. Jest to imię pochodzenia łacińskiego, wywodzi się od słowa leo (lew). W formie Leon zostało przyjęte przez Greków jako imię własne. Oznacza: silny i odważny jak lew. Imię w Polsce notowane od XV wieku. W ang. Leon, Lionel, włoski - Leone.
Oprac. Agata B.
Komentarze